Vandaag wordt een reisdagje. We willen een klein beetje meters maken richting Schotland. We besluiten om de snelweg te pakken. Dat vinden de dames achterin ook wel fijn, want al die bochtige weggetjes….

Het is nog steeds heerlijk weer en rond half 10 rijden we de wei af, nadat we alles zo veel als mogelijk hebben geleegd en bijgetankt. Het doel is een camping in Catrine vlakbij Maugline wat dan weer in de buurt van Kilmarnock ligt, wat op zijn beurt weer iets onder Glasgow te vinden is. Campings in de wijde omgeving van Glasgow lijken uitermate schaars te zijn. We vinden er 2! En aangezien we zaterdag t/m maandag een gereserveerd “off-grid” plekje in de wouden bij Loch Lomond hebben, willen we vandaag een camping met douche zodat we weer een paar dagen vooruit kunnen.

De rit over de 3-baans snelweg verloopt prima, de camper snort er lustig op los, en ik speel het spel met de vrachtwagens, soms erachter, vaak er voorbij, waarna ze er soms toch weer voorbij komen.

Tanken en lunchen doen we langs de snelweg bij Gretna en als ik de slang erin hang, schrik ik van de prijs voor een litertje diesel. £1,49,9! Alle andere pompen die we gezien hebben rekenen £1, 28 tot £1,34….maar goed, het zal. Even verderop staat Lockerbie op de borden. Het is natuurlijk gewoon de naam van een dorp, maar wel één met een aparte lading. Op diezelfde borden staat geheel bovenaan als richting; “The North”.  Dat en Hadrian’s Wall (de muur gebouwd door Keize Hadrianus), zouden model hebben gestaan voor dat deel van Game of Thrones.

Eenmaal van de snelweg af wordt het weer een km of 40 bochtjes nemen en vlak langs de kant rijden.

We vinden nog een grote Tesco supermarkt waar we verse waren en andere boodschappen inslaan en vinden dan de camping. Het is een beetje vergane glorie, maar we mogen gaan staan waar we willen en het “grijze”afvalwater mogen we in de wei laten lopen. Volgens de boer is grijs water beter als geen water. Da’s an sich waar , al denk ik dat ie het weerbericht niet had gezien. Sinds een uur of 5 regent het behoorlijk.

Maar eerst duiken we allemaal onder de douche en pakken daarna een drankje. Er zitten vrij veel nogal irritante wespen, dus Maaike en Jara vluchten al vrij snel naar binnen. Ik vervul mijn rol van wespendoder met verve. Er gaan er een hoop naar de eeewige jachtvelden.

Na het eten willen we nog even een Geocache doen die vlakbij ligt. Als we er bijna zijn, begint het te regenen en we gaan dus terug. De laatste 100 meter gaan ver open terrein en we worden behoorlijk nat. Weer geen cache…. dan doen we de afwas maar en we spelen een rondje Mens erger je niet. Het regent gestaag op onze eerste avond in Schotland.