Nadat we gisteren besloten hadden om de gekte de gekte te laten, was het dus ontbijten en inpakkken geblazen. Ik duik zelf nog even onder de douche door en trek het scheermes maar eens over de baard. Dat was wel weer eens nodig. Ik moest uiteraard nog wel even £46,- terughalen voor de niet genoten nacht. Daar werdt gelukkig geen probleem van gemaakt. Toen ik aangaf dat we wat meer tranquility zochten was het antwoord: “You won’t find that in the Lake District”. Well the lady was wrong 😉
Als we alles hebben ingepakt, wat natuurlijk vrij snel geregeld is, vertrekken we. Eerst even de verkeerde kant op, want ik kan de draai de weg op niet in één keer maken. Na een krappe kilometer kan ik ergens keren en gaan we toch even kijken in het stadje Bowness on Windermere een paar kilometer verderop.
Complete gekte, anders kan ik het niet noemen. Busladingen chinezen die hup, de boot op worden gebonjourd voor een tochtje op het meer. Overal grote groepen mensen, een drukke hoofdstraat, met souvenirwinkels etc.
We snuffelen even in 2 souvenirwinkeltjes, kopen een goedkoop kookboekje met engels pubfood. Bij de Tesco Express halen we wat boodschappen en we gaan terug naar de camper. We snacken onze zojuist gekochte koffiebroodjes op en we gaan naar ons hopelijk nieuwe stekje toe.
Dat ligt 1 meer verderop en een km of 40 weg. Door de drukte en smalle wegen kost dat ruim een uur. Maar we hebben de tijd dus dat maakt niets uit.
Eénmaal aangekomen is het de vraag of er plek is. Het is eeen zogenaamde “certified location”, wat inhoud dat er eigenlijk maar 5 plekken zijn (de fameuze engelse camping club regels…) Als we aangeven geen elektra nodig te hebben dan is opeens alles mogelijk. Ze vindt het eigenlijk best vreemd dat we zo zelfsupporting zijn. We mogen omdat het zo droog is op “het veld” gaan staan. Dat betekent aan de andere kant van het hek in de wei.
Daar lopen geen beesten dus we staan alleen. De grootste plek die we ooit hebben gehad, waarschijnlijk een paar hectare groot. Tranquility wordt hier geschreven net hoofdletters.
Onze plek
’s Middags lopen we naar het meer toe. Dat is een km of 2. We komen uit bij een oude steiger en een lang kiezelstrand. We pootsjebaden een beetje, drinken een cidertje en luieren wat. We lopen terug via een andere weg, eerst een km over het stenige strand en dan verder door het bos. Opeens staan er vlak naast ons op een meter of 7 afstand, 2 jonge reeën. Ze kijken ons verschrikt aan en sprinten dan we de heuvel over.
We lopen door naar het dorp over een wilde weide en komen uit bij de pubs. Morgenavond gaan we bij één van de 2 een hapje eten. Bij de lokale “deli” (minikruideniertje) halen we een heerlijk lokaal gemaakt ambachtelijk ijsje. Dat eten we op het terras op terwijl we ons lichtjes verbazen over de oude engelse phonebooth waar vissen in zwemmen….
’s Avonds eten we wraps die we aftoppen met kant en klare desserts van de supermarkt zoals “sticky toffee mousse” en “yoghurt with fudge” e.d.
Na een potje badminton wordt het fris en duiken we de camper in, alwaar ik dit verhaal schrijf. Morgen een dagje hier, eens kijken wat we gaan doen.