5 maart 2002 Deuxnouds-l’Epinay 649 km
6 maart 2002 L’Epinay-Soyaux 107 km
7 maart 2002 Soyaux-St. Justin 243 km
8 maart 2002 St. Justin-Somport 187 km
11 maart 2002 Somport-El Clavin 437 km
12 maart 2002 El Clavin-Toledo 110 km
14 maart 2002 Toledo-Ubeda 308 km
15 maart 2002 Ubeda-Torre de la vinagre 102 km
16 maart 2002 Torre de la vinagre-Factorio de piscicultura 26 km
18 maart 2002 Factorio…-Benameji 325 km
19 maart 2002 Benameji-Ardales 99 km
23 maart 2002 Ardales-Puenta de la Chullera 136 km
24 maart 2002 Puenta de la Chul..-Quejigales 71 km
25 maart 2002 Quejigales-Wegrest. Ronda 10 km
26 maart 2002 Wegrest. Ronda-Ronda 13 km
28 maart 2002 Ronda-Olvera 47 km
30 maart 2002 Olvera-Castro Marim 296 km
1 april 2002 Castro Marim-Pedras d’El Rey 54 km
3 april 2002 Pedras d’El Rey-Faro 53 km
4 april 2002 Faro-Figuera 91 km
5 april 2002 Figuera-Quadajira 367 km
6 april 2002 Quadajira-Oliva de Plasencia 196 km
7 april 2002 Oliva de Plasencia-Burgos 368 km
8 april 2002 Burgs-Pta Ibañeta 258 km
9 april 2002 Pta Ibañeta-Bram 407 km
10 april 2002 Bram-Vals les Bains 336 km
12 april 2002 Vals les Bains-Reyssouze 297 km
13 april 2002 Reyssouze-Deuxnouds aux Bois 347 km
_________
totaal 5.999 km
=========
dinsdag 5 maart 2002
Vanmorgen zijn we om 8.20 uur vertrokken uit Deuxnouds voor een vakantie met Theo en Aki ergens in Zuid Spanje en Portugal. Het was droog vriezend weer toen we vertrokken. Bij de Maas heel dichte mist, maar dat was bij Commercy gelukkig al weer voorbij. We hebben heel veel bloeiende forsythia’s gezien en prachtige sleedoorns. In de middag werd het achter het glas zelfs zo warm, dat we de truien uittrokken. Om 18.00 uur waren we bij Frances, de broer van Theo, waar we werden verwelkomd door Kim, de hond. We dronken op uitnodiging van Frances en Myriam (Moes) een aperitief bij de open haard en aten daarna bij Aki en Theo.
Woensdag 6 maart 2002
Na het ontbijt (in de mist) belde Aki verschillende caravanbedrijven i.v.m. de boiler, die z’n werk weigert te doen. Om 11.15 uur hadden we de wandelschoenen aan en liepen we over kleine weggetjes en modderpaden richting Adriers. We klommen over een paar hekjes om bij een bruggetje over een riviertje te komen en waren om 13.00 uur weer terug bij de camper. We vulden water bij (Theo deed het voor niets, alles liep er met dezelfde vaart weer uit). We aten bij Frances en Myriam (ze kookt heerlijk; had ooit een eigen restaurant). Theo en Nico zochten daarna verder om het waterprobleem op te lossen. Nico vond ergens een kraan tussen de verschillende watertanks en heeft die toen dichtgedraaid. Dat hielp.
We vertrokken om 16.00 uur van l’Epinay richting Angoulème. Om 18.00 uur waren we bij het bewuste camperbedrijf. Heel vriendelijke mensen, maar ze konden door personeelsgebrek niet echt helpen. We reden 2 km verder en vonden een geschikte plek om te overnachten in Soyaux. ’t Is nu 22.30 uur en het regent zachtjes.
Donderdag 7 maart 2002
Vandaag heeft het de hele dag geregend. Het eerste stukje vanmorgen ging over kleine wegen en door dorpjes, waar de aanwijzingen niet altijd even duidelijk waren. Zoeken dus en af en toe omkeren. Theo is een beetje ziek. Terwijl wij met z’n drieën lunchten, hield hij een siësta. Om 14.20 uur reden we weer verder. Onderweg zagen we behalve een schitterend klooster (of kasteel) heel veel bloeiende bomen. Witte sleedoorns, gele brem, lila amandelbomen en prunussen. En later op de middag de wijngaarden van de Bergerac. Nadat we thee hadden gedronken reden we langs de rechte wegen met dennen en sparren door Les Landes. Jammer dat het nog steeds regende. Om 17.45 uur stopte we in St. Justin op een plek waar de platanen langs draden geleid werden, zodat er een mooi bladerdak zal zijn zomers. Toen we dat zagen, herinnerden we ons, dat we al eens, op de terugweg uit Spanje, op dezelfde plek hadden gestaan. Theo ging meteen naar bed en Aki kwam gezellig bij ons eten. Morgen zien we wel of Theo in staat is om auto te rijden.
Vrijdag 8 maart 2002
We vertrokken om 9.30 uur uit St. Justin, dat een heel aardig plaatsje bleek te zijn. Het regende gelukkig niet meer. We reden door de Pyreneeën lekker in de zon terwijl we de sneeuw op de bergtoppen zagen liggen. We deden onderweg boodschappen in Oleron en lunchten op de Aire de viaduc d’Escot. ’t Waaide net iets te hard om buiten te zitten. Om 15.20 uur lag de eerste sneeuw langs de kant van de weg.
We klommen steeds hoger en vonden een enorme parkeerplaats helemaal omringd door bergen met sneeuw. Daar zijn we blijven staan en dat was achteraf maar goed ook, want nu is Nico ziek. Hij lag om 17.00 uur op bed met koorts. Aki, Theo en ik wandelden en stukje naar het skicentrum. Ik ben bij Aki en Theo blijven eten (Nico was in diepe slaap). Afwachten hoe het morgen zal zijn.
Zaterdag 9 maart 2002
Nico is echt ziek. Koorts, hoesten etc. We zijn hier dus gebleven. In de loop van de morgen liep het parkeerterrein vol met langlaufers. Na de koffie zijn Aki en ik naar het ski-station gelopen. Daar was het een gezellige drukte. We keken wat naar allerlei mensen en kinderen met sleetjes. Daarna klauterden we een stukje omhoog door de sneeuw. Toen we terug waren, had Theo net z’n piano weer opgeruimd en hebben we met z’n drieën geluncht. Nico wilde alleen een beschuit. Om 15.15 uur zijn we naar Canfranc (in Spanje) gereden om boodschappen te doen. Daar was een prachtig, heel groot, maar niet meer in gebruik zijnd, oud station (ze zijn van plan het te restaureren). Terug naar onze col was het weer mistig.
Zondag 10 maart 2002
Een rustige dag vandaag. Nico heeft zich weer aangekleed, maar is nog niet echt beter. Het was de hele dag schitterend weer. Aki is vanmorgen en vanmiddag gaan langlaufen. Theo ging wandelen en wij zijn naar de skipiste gewandeld. Vanmorgen hebben we daar op het terras in de zon thee gedronken. Vannacht zal het waarschijnlijk, net als gisteren, weer vriezen; het is heel helder buiten en we zitten hier op 1600 m.hoog.
Maandag 11 maart 2002
We hebben vanmorgen om 9.10 uur onze reis voortgezet. Bij de Spaanse grens moesten we de camper opendoen. De douane keek even naar binnen en toen mochten we verder. Er kon geen lachje af. We reden door een prachtig berglandschap. Op de parkeerplaats waar we koffie dronken was een kraan. Daar werd dus water ingenomen. We zagen drie grote roofvogels (gieren) zweven. We waren daar op 1280 m. bij de Pto de Monrepós. Verderop zagen we bloeiende amandelbomen. Het landschap tussen Huesca en Zaragoza was vrij vlak. Na de middag zagen we behalve prachtige witte, lila en paarse amandelbomen nu ook olijfbomen. Het was 18°! We reden door een woest, leeg land met mooie kleuren. Soms kleurde het land heel in de verte paarsachtig (amandelbomen in bloei). Vanmorgen zagen we in een weiland 18 reigers staan. We dronken thee en deden boodschappen in Medinacelli. We vervolgden onze route over de N-II en stopten uiteindelijk na wat gezoek om 19.15 uur in El Clavin. We staan hoog boven het dal op een parkeerplaats bij een sportveld (er blaffen we veel honden).
Dinsdag 12 maart 2002
Het was een beetje regenachtig toen we opstonden. We reden richting Madrid om gas te laten vullen. Helaas, dat was niet mogelijk. Het was erg druk op de rondweg, daardoor aten we pas om 13.20 uur in Griñon op een plekje voor de kerk en een parkje. We besloten door te rijden naar Toledo. Daar vonden we een plekje tegen de stadsmuur.
We slenterden de rest van de middag door Toledo. We keken nog even binnen in de enorme, rijk versierde kathedraal. Theo kocht wat lekkers bij de thee, We liepen terug naar de camper om thee te drinken (18.45 uur!). Vervolgens gingen we om 20.15 uur weer naar de bovenstad om te gaan eten. We kwamen terecht in Restaurant Rincón de Eloy en we aten er heerlijk. Om 22.15 uur waren we terug in de camper.
Woensdag 13 maart 2002
Vandaag zijn we met de bus naar Madrid geweest. Dat was een aardige reis. Eerst met de bus naar het busstation, vandaar met een andere bus naar Madrid Zuid en toen met de metro naar het Prado. Dat duurde twee uur. We aten eerst wat en liepen daarna door de regen naar het Prado. Nico mocht er gratis in, omdat hij ouder is dan 65 jaar. We hebben heel wat moois bekeken en hebben een boekje over het Prado gekocht. Op de terugweg kochten we in een winkel, waar honderden hammen hingen een paar overheerlijke broodjes. Om 18.36 uur stempelden we onze metrokaartjes af en begonnen aan de terugreis. Metro-bus-bus-eindje lopen. Het duurde langer dan vanmorgen omdat er af en toe een file was. We waren om 22.15 uur weer in de camper (met heel moeie voeten).
Donderdag 14 maart 2002
Voor we uit Toledo vertrokken deden we eerst boodschappen in de gemeentelijke markthal. Daarna zochten we het postkantoor om postzegels te kopen. Terug bij de campers dronken we koffie, terwijl we nog even van het mooie uitzicht genoten. Om 11.25 uur vertrokken we met regen. Af en toe hield de regen even op, maar vooral later in de middag hoosde het echt. We reden eerst door een leeg, kaal, grijs/groen landschapen later langs groene in cultuur gebrachte velden langs de N-IV naar het zuiden. We passeerden de Pto de los jardines. Het was er prachtig, maar het goot. We gingen diesel tanken in Guarromas. Theo reed echter opeens weg. De man van de pomp was verbijsterd. Theo dacht dat de pomp niet werkte, maar er stond € 0,53 op voor 3/4 liter diesel. We hebben het betaald en vervolgens zelf ook getankt. We reden wat verder en zagen de eerste cactussen. Bij het volgende tankstation tankte Theo wel en namen we in de stromende regen water in. Om 19.00 uur hielden we het voor gezien en parkeerden we op het terrein van een Carrefour supermarkt. Het is af en toe droog, maar de meeste tijd horen we de regen op het dak. Morgen beslissen we aan de hand van de weerberichten of we ons plan om te wandelen in de Sierra de Cazorla uitvoeren of naar de Algarve rijden.
Vrijdag 15 maart 2002
Voor we vertrokken deden we boodschappen bij de Carrefour. Om 11.00 uur vertrokken we richting Sierra de Cazorla. Na wat gezoek vonden we de juiste route en om 13.15 uur parkeerden we bij Vadillo Castril. Het zonnetje hield ons gezelschap en voor het eerst deze vakantie konden we buiten eten. Daarna vertrokken we voor het “Sendero de la Cerrada de Utrero”, een werkelijk schitterende wandeling door een kloof met prachtige kleuren. Er stonden heel leuke stenen stoelen en banken. Om 16.10 uur waren we weer terug, dronken thee en reden naar het “Centro de interpertacio” van het parque natural de Cazorla. Daar kochten we een kaart en vervolgens dronken we een aperitief bij Theo en Aki. We staan hier heel rustig op een mooie parkeerplaats midden in de natuur.
Zaterdag 16 maart 2002
Vannacht en vanmorgen hadden we regen, regen, regen. Om half elf reden we met onze camper naar Coto Rios om boodschappen te doen. Dat was weer een heel gezoek over slechte wegen. Het bleek uiteindelijk een klein wit dorpje, waar wat “huiskamerformaat” winkeltjes waren. Terug op onze kampeerplek eerst koffie en toen ansichtkaarten schrijven. Na de lunch werd het droog. We reden de campers naar de “Factorio de Pisciculture” waar het beginpunt van de wandeling was. Om 14.15 uur vertrokken we voor een bijzonder mooie wandeling langs de Rio Borosa. Snel stromend water, waar regenboogforellen in zwemmen (we zagen ze niet), watervalletjes, prachtig gekleurde rotsen. Af en toe spetterde het een beetje. Om 17.40 uur waren Nico en ik weer terug in de camper en prompt begon het weer te regenen. Aki en Theo kwamen een uur later als verzopen katten terug (ze waren nog wat verder doorgelopen). We dronken thee bij ons, verplaatsten onze huisjes naar een nabijgelegen parkeerterrein, dronken een aperitief en gingen ieder in ons eigen huis eten. Af en toe regent het weer.
Zondag 17 maart 2002
Terwijl we koffie dronken bestudeerden we de kaart. We besloten hier te blijven en nog een wandeling te maken. Om 10.25 uur stonden we startklaar en liepen weer langs de Rio Borosa tot bij de stenen brug,waar we dit keer rechtsaf sloegen (GR7) richting El Vadillo. Langs het pad stond heel veel wilde marjolein in bloei. We volgden het pad omhoog zonder al te veel moeite. Het was prachtig. Af en toe mooie uitzichten. Na de lunch liepen we nog 3/4 uur verder en keerden toen om. De terugweg duurde twee uur (de heenweg was 2 3/4 uur geweest). Om 16.20 uur stonden we met heel moeie voeten, maar voldaan weer voor de campers. We dronken thee bij Aki en Theo en bespraken de plannen voor morgen. Aki en ik liepen vervolgens naar het centro d’interpretación del aqua (we staan daar op het parkeerterrein). Er was een tentoonstelling over alles was leeft in en om het water hier en er waren aquaria met vissen. Leuk. Af en toe spettert het weer.
Maandag 18 maart 2002
Vanmorgen regende het weer. We vertrokken om 9.45 uur via een slechte weg door een prachtig bosgebied en langs een enorm groot meer. Om elf uur hadden we behalve regen ook mist. Drie kwartier later stopten we in Ubeda bij de Carrefour, waar we al eerder hadden overnacht. We dronken koffie, deden boodschappen en lunchten. We hadden vanmorgen de nare verrassing, dat er een scheur in de douchebak zit. Nico heeft die met speciaal tape dichtgeplakt. Weer iets, dat CLC in St. Dizier moet opknappen. Tegen drieën kwam de zon weer door; we zagen onderweg palmbomen en heel veel olijfboomgaarden. De rivieren zijn allemaal bruin van de modder. In de middenberm heel veel oleanders. De temperatuur stijgt langzaam, om half vijf gingen de truien uit. Op een temperatuurmeter onderweg stond 17°, maar er zijn nog heel veel donkere wolken. Het landschap ten zuiden van Cordoba is totaal anders; een golvend rond landschap met vel groene gewassen op de velden. Om 19.00 uur stopten we in Benameji; we staan voor de muur van het zwembad. Voor het eerst hoeft vanavond de kachel niet aan.
Dinsdag 19 maart 2002
Eindelijk schijnt de zon als we opstaan. Om 10.00 uur parkeren we in Antequera bij een bijzonder aardige parkeerwacht. Desgevraagd legt hij uit waar we gas kunnen kopen. Vullen lukt niet, we kopen dus een fles met een drukregelaar. We krijgen de fles pas mee, als we de installatie in de camper hebben getoond. We worden geholpen met het aansluiten. Daarvóór hadden we Antequera doorkruist. Een heel leuk stadje. Leuke winkels, mooie gebouwen, pleintje, kerken en een kasteelruïne. We kopen ansichten en een cadeautje voor Jara. We vertrekken om 13.30 uur uit Antequera. Ik nam precies de verkeerde richting. We gingen dwars door de stad op spitsuur. Op een parkeerterrein lunchten we eerst en keerden daarna om. Nu ging het beter en vonden we ineens overal bordjes met aanwijzingen. We volgden een schitterende, maar bochtige weg door een prachtig berglandschap. Om 17.15 uur parkeerden we op een geweldige plek hoog boven en prachtig meer met uitzicht op de omringende bergen. We zetten onze stoelen in de zon en dronken een aperitief, terwijl we alle vier een boek lazen. Eindelijk lekker in de zon.
Woensdag 20 maart 2002
Toen we opstonden hing er mist in het dal. Terwijl we ontbeten trok die al weer op. We hebben er een rustig dagje in de zon van gemaakt. Veel gelezen, Aki schilderde. In de middag zijn Nico en ik naar het Restaurant El Mirador gelopen. We kwamen langs de camping die heel natuurlijk is gehouden. Er was precies iemand op de receptie. We kochten er wat kaarten en een boekje over de omgeving. Toen we weggingen, vertrok de man ook weer (het was puur geluk, dat we hem troffen). We liepen verder en maakten een foto van de campers hoog op de “kaap”. Bij het restaurant kochten we een ijsje en keerden weer om. Het was erg warm om te lopen. Na 1 1/2 uur waren we weer terug bij de camper (inmiddels waren er nog drie campers bij gekomen). We lazen nog wat, dronken buiten een aperitief en zaten uiteindelijk om negen uur aan tafel. We hebben roodverbrande koppen en kunnen onze ogen haast niet open houden. Vroeg naar bed dus.
Donderdag 21 maart 2002
Alweer van dat mooie weer. We waren pas om negen uur op. Ontbijt buiten, lezen, tekenen, lekker buiten in de schaduw. Om een uur zijn we richting Restaurant El Mirador gelopen (1/2 uur). Daar hebben we heerlijk gegeten, terwijl we een prachtig uitzicht hadden.
Na afloop vroegen we de serveerster, waar we de dichtstbijzijnde bakker konden vinden. We konden brood in het restaurant kopen. We liepen op ons gemak terug naar de campers, waar we om even over vieren weer aankwamen. We zetten onze stoelen weer in de schaduw, dronken wat, lazen wat en genoten van het schitterende uitzicht. Om half zeven besloten Aki en Theo nog even te gaan fietsen. Inmiddels was er een camper bijgekomen, die alle kleuren van de regenboog had en vol met frutsels en fratsels zat. Er rolden twee jonge mensen, een hond en twee kleine schattige kinderen uit. Daarna kwam er een Duitser, die z’n camper tussen die van Theo en z’n voorbuurman prutste. Er was iets verderop ruimte genoeg!
Vrijdag 22 maart 2002
Alweer zo’n prachtige dag. We ontbeten buiten, lazen een beetje en dronken koffie. Inmiddels vertrokken alle Duitse campers weer. Om 11.00 uur hadden we de wandelschoenen aan en de rugzak om voor een wandeling naar de “Embalse de Gaitanejo”. De oude “koningsweg” is nu afgesloten (te gevaarlijk). Terug langs een lagere weg langs het water door een prachtig bos tot boven op de dam. Daarna verder naar restaurant El Mirador, waar we weer heel gezellig en heel lekker gegeten hebben. Om 16.50 uur waren we terug bij de campers en genoten we buiten nog van onze prachtige plek met een weergaloos uitzicht. Om half acht besloten we triominos te spelen bij Aki en Theo in de camper. Eten hoefde niet, tussen de middag hadden we erg veel gegeten. Nico zelfs een hele lamsschouder.
Zaterdag 23 maart 2002
Om 9.00 uur eerst naar Mama gebeld om haar te feliciteren met haar 82e verjaardag. Om 9.45 uur vertrokken we van onze prachtige plek bij het meer. We reden over en mooie, maar bochtige weg en zagen onderweg de prachtigste bloemen en heel mooie mimosabomen. Om 13.00 uur stopten we op een leuke parkeerplaats, waar heel veel tafels en banken en barbecue in de schaduw stonden, om te lunchen. Om 14.00 uur reden we verder en 10 minuten later zagen we de zee. Om bij een plaats aan het water te komen kost heel veel moeite. Om 16.10 uur vinden we eindelijk een baai met een strand, waar we wel bij kunnen. Helaas rijdt Theo zich vast in het zand. Er kwam onmiddellijk hulp van allerlei mensen, die er al stonden. Toen hij uitgegraven en teruggeduwd was, riep een fransman “Champagne”. Theo wilde hem z’n fles geven, maar natuurlijk weigerde hij die. Om een uur of zeven, nadat we langs het strand hadden gelopen en over de rotsen (we zagen zeeanemonen e.d.), nodigde Theo de mensen uit voor een aperitief. Dat was heel gezellig; onze twee flessen champagne kwamen goed van pas.
Zondag 24 maart 2002
Eigenlijk zouden we vandaag nog een dag aan zee bij de Punta de la Chullera gebleven zijn. Het waaide vandaag nogal en er kwam bewolking. We besloten dus om na de lunch weer weg te gaan. Vannacht was het trouwens opeen moment nogal rumoerig. Een auto van nachtvissers moest worden opgehaald door en sleepwagen. Die sleepwagen zakte ook in het zand. Veel gepruts dus om hem weer los te krijgen, Om half vier werd het weer rustig. We vertrokken dus na de lunch richting Ronda. We reden een schitterende route door een heel mooi, verlaten bergmassief. Het enige dat we zagen waren schapen. We staan nu op een soort weitje in de Sierra de las Nieves. Nadat we wat gedronken hadden, zijn we meteen een eindje gaan wandelen. Heel mooi. Na het eten heb ik pannenkoeken gebakken. Die nemen we morgen mee als we gaan wandelen, want we hebben geen brood meer.
Maandag 25 maart 2002
Om 9.10 uur vanmorgen vertrokken we voor een wandeling in de Sierra de las Nieves. Het was schitterend, prachtige natuur, geen bebouwing, heel mooi weer. Het was alleen heel ver. We waren pas om 17.45 uur terug bij de camper. Ik schat dat we ± 30 km gelopen hebben en niet over een vlakke weg. We dronken thee bij Aki en Theo en vertrokken daarna om 18.00 uur van ons plekje in het natuurpark. Een parkwachter had ons ‘s morgens gezegd, dat we niet mochten overnachten in het park. Aki en Theo probeerden een heel klein bergdorpje, waar ze zich vastreden. Gelukkig waren wij aan het begin van het dorp blijven staan. We keerden en parkeerden daarna bij een Hostal/Restaurant langs de weg, waar we ook gegeten hebben. Daar ontmoetten we een stel aardige Belgen, waar we wat mee gepraat hebben.
Dinsdag 26 maart 2002
Vandaag zijn we naar Ronda gereden. We vonden een plekje bij het station. Tegen elfen liepen we naar het centrum van de stad. We hebben heel veel gezien, gezellig in de stad, ook een museum waar een tijdelijke tentoonstelling was van fotografie en het “bandieten”museum. We beklommen de toren van de Iglesia-Espiritu Santo (arme spieren, nog helemaal niet hersteld van gisteren). Gezellig op een bank in een parkje wat zitten kijken. We hebben allebei een paar schoenen gekocht. Tussen de middag hebben we gezellig gegeten in een klein restaurantje op een binnenplaatsje. En slenteren door nauwe steegjes en straatjes. Zo kwamen we bij de Arabische baden. Heel mooi! Tegen zevenen liepen we net als de Spanjaarden te paraderen (onderweg naar de camper).
Woensdag 27 maart 2002
Alweer mooi weer, maar wel veel wind. Na het ontbijt heeft Nico gekeken of hij z’n fiets kan repareren (met achteruit rijden is hij tegen een paal aan gekomen). Dat lukte dus niet. Inmiddels kwamen Aki en Theo aan met Albert en Colette (ze hadden ze van het vliegveld in Malaga gehaald). Ze gingen vandaag met z’n vieren Ronda bekijken. Wij zijn eerst boodschappen gaan doen. Na de lunch zijn we wandeling nr. 3 “The Mills in the Gorge” gaan lopen. We kochten eerst nog 3 leuke tasjes voor de meiden van Annemarie en Fred. De wandeling voerde ons over de Puente Nuevo naar een klein pleintje, waar we afdaalden naar de molens. Halverwege kwamen we langs het “Casa de Manolillo”, daar zat een oud mannetje (hij was daar geboren), die ook wel een graantje wilde meepikken van al die toeristen. We mochten over z’n pad, dan konden we de brug heel goed zien. We moesten natuurlijk wel wat betalen. Daarna nog een foto en we waren “amigos”. We daalden verder af en kwamen bij de oude middeleeuwse muren. Prachtig. Vervolgens een oude Arabische poort en toen over een steil pad naar beneden. En steeds de grote rotsen en de kloof in zicht. Op de terugweg moesten we een rivier over. Zomers waarschijnlijk geen probleem, maar nu stroomde hij heel hard. Nergens een mogelijkheid om over te steken. Schoenen en kousen uit dus en door het koude water. Terug weer door de oude stad, waar we weer langs de tearoom kwamen, waar we gisteren ook koffie dronken. We weerstonden de verleiding niet. Om 18.45 uur waren we terug bij de camper voor het station. We waren net klaar met eten toen Aki en Theo terugkwamen en vroegen of we wat kwamen drinken. Het is nu 23.00 uur , het waait steeds harder. Hopen dat het morgen minder is.
Donderdag 28 maart 2002
Het heeft de hele nacht enorm hard gewaaid. Toen we opstonden was het grijs en koud weer. Af en toe spetterde het. Aki en Theo gingen boodschappen doen en wij deden de afwas van gisteren. We dronken koffie besloten toch te gaan wandelen. Het was en bleef droog. We vertrokken om 12.00 uur met de lunch in de rugzak voor een wandeling uit het Ronda-boekje (nr. 10). We kwamen op een leuk pleintje met een fontein, waar water uit 8 bronnen kwam. In de kerk stonden de “pasos” al klaar voor de processies (het is “Semana santa”). Enorme gevaartes versierd met bloemen en kaarsen en beelden van heiligen, die worden gedragen door 20-60 mannen. We begonnen daar aan onze wandeling die ons naar een fontein voerde en vandaar over kleine paadjes weer terug naar de wijk San Francisco (leuke witte huisjes in steile rechte straatjes). Onderweg terug naar de campers kwamen we weer langs Daver, onze tearoom. Theo had er al de hele middag van lopen dromen. Hij trakteerde dus. Om 16.00 uur waren we terug en om 16.15 uur vertrokken we uit Ronda richting Olvera.
Daar staan we nu bij het beginpunt van een fiets- of wandeltocht door 26 tunneltjes van een oude spoorlijn. We liepen vast een eindje door 3 tunneltjes.
Vrijdag 29 maart 2002
Vannacht heeft het geregend en het is de hele dag grijs weer gebleven. Het was niet koud. Na de koffie gingen Aki en Theo fietsen en hielden wij een rustige ochtend. We wasten af, veegden de camper en lazen wat. Toen ze om 16.00 uur terug waren, stapten wij op de fiets. Nico op die van Theo. We reden door heel veel tunneltjes. De meesten hebben een bewegingsmelder, die de lichten ontsteekt. Dat is een leuk gezicht. Er was er één bij, waar het licht het niet deed. Het bleek heel moeilijk om in het stikdonker de juiste richting te houden. We kwamen langs een oud stationnetjes. Ze hadden er nu picknickbanken neergezet. Onderweg heel veel wilde bloemen, enorme kuddes geiten, veel stieren (in de wei gelukkig) en twee mooie, maar schichtige paarden. Na ± 15 km zagen we bij een grote rotspartij een grote hoeveelheid koningsgieren vliegen. Prachtig was dat. Op dat punt zijn we omgekeerd en fietsten we terug, weer door alle tunneltjes. Het was iets moeilijker, omdat de weg nu iets vaker omhoog ging dan naar beneden. Om 18.30 uur zette Aki ons op de foto en zetten we de fietsen weer achterop de camper.
Zaterdag 30 maart 2002
Het was wat bewolkt toen we opstonden, maar de zon probeerde het wel. Om even over negen reden we weg uit Olvera richting Portugal. In de buurt van Sevilla zagen we geen bergen meer, maar heel veel graanvelden. Langs de weg stonden enorme hoeveelheden veldbloemen. Hoe verder we kwamen, hoe warmer het werd. We zochten het beginpunt van een wandeling ten zuiden van Castro Marim. Beetje moeilijk te zien. We reden terug naar Castro Marim en vonden een plek aan de rand van het stadje. We dronken thee en gingen Castro Marim verkennen. Er was nog een heel klein winkeltje open. Dus vulden we onze voorraden aan. Aki en Theo wandelden nog wat verder en ik schilde aardappelen en maakte snijbonen schoon buiten voor de camper. Een aperitief, eten koken en al bijna naar bed. Vannacht gaat de klok een uur vooruit. Het is hier in Portugal trouwens een uur vroeger.
Zondag 31 maart 2002
Prachtig weer vandaag. Toen we koffie hadden gedronken vertrokken we voor een wandeling tussen Castro Marim en Villa real St. Antonio. Daar ligt een natuurgebied vol zoutpannen, waar we heerlijk over de dijken hebben gelopen.
Het waaide gelukkig een heel klein beetje, anders zou de zon wel erg heet geweest zijn. We hebben enorm veel vogels gezien; reigers (zilverreigers en blauwe reigers), aalscholvers, ooievaars, zwart gevleugelde steltkluten en flamingo’s. Om even over vieren waren we weer terug en hebben de rest van de middag heerlijk buiten gezeten.
Maandag 1 april 2002
Vandaag was het bewolkt, maar niet koud. We reden eerst terug over de Spaanse grens om de gasfles te wisselen in Ayamonte. Vervolgens deden we boodschappen en slenterden we door het stadje. We aten een hapje en vertrokken vervolgens richting Portugal. Om 15.30 uur vonden we een geschikte plek in Pedras d’el Rey. We wandelden langs het spoortje naar het strand en weer terug naar de camper, waar we (voor de eerste keer deze vakantie) de barbecue aanstaken. Na het eten speelden we gezellig triominos.
Dinsdag 2 april 2002
Een heerlijke stranddag vandaag. We gingen lopend langs het spoortje naar het strand en hebben een lange strandwandeling gemaakt, onderbroken door de lunch en een kleine siësta. Op de terugweg was er wat meer wind, maar de temperatuur was heerlijk. Terug bij de camper thee en lekker gelezen. We zaten tot 19.30 uur buiten.
Woensdag 3 april 2002
11.30 uur vertrokken we uit Pedras d’el Rey, het regende. We namen onderweg water in bij een fontein langs de weg. Er stonden een paar mensen te kijken. Toen ik meldde, dat we “aqua” wilden, antwoordden ze in het frans. De vrouw had zes jaar in Castres gewerkt en de man in Parijs. Ze vonden het heerlijk Frans te spreken. Ze vroegen zelfs of we mee gingen naar hun huis. Dat deden we niet, want we waren met z’n vieren. We reden door naar het beginpunt van een wandeling bij Sao Bras d’Alportel. Weer regen. We lunchten dus in de camper en beslotende wandeling te vergeten en door te rijden naar Faro. Om 15.10 uur parkeerden we op het largo St. Francisco. We slenterden daarna door de stad, zochten een postkantoor en genoten van rondvliegende ooievaars. We bezochten het gemeentelijk museum. Theo kocht een paar shirts en daarna dronken we sinaasappelsap met een gebakje in een tearoom. Om 19.30 uur aten we bij restaurant Sol+Jarig een verrukkelijke visschotel, met als dessert een specialiteit van de streek, koffie en een Portugese likeur. Het 2e glaasje was van het huis. We waren pas om 24.00 uur thuis (23.00 uur voor de Portugezen).
Donderdag 4 april 2002
Vanmorgen was het bewolkt. Aki en Theo reden om 9.30 uur weg om vrienden in Portimaõ te bezoeken. Wij gingen boodschappen doen in Olhaõ. Vervolgens slenterden we door de kleine straatjes en kwamen op de markt terecht. Prachtige vissen lagen er. Er was een enorme “Lotte”, waarvan ze de kop hadden neergezet met opengesperde bek. Er zijn hier allerlei mensen, die Frans spreken en soms ook engels. Buiten bij de vissersboten keken we naar en visser, die net was teruggekomen met z’n vangst. Hij pakte twee vissen beet en liet ze zien. Er moest een foto gemaakt worden (er stond een heel groepje mensen, die moesten er ook op). Wat verderop kochten we in een marktkraampje een poloshirt voor Nico (€ 5,=). Het begon te regenen, eerst zachtjes, maar toen we zaten te eten in de camper, steeds harder. Om 14.45 uur reden we Olhaõ uit: het bleef gieten. We besloten, omdat we niet konden wandelen, door te rijden naar Figuea (waar we voor morgenochtend hebben afgesproken met Aki en Theo). Daar vonden we om 16.35 uur een prima plek bij een klein sportpark. Er is wel lawaai van heel veel blaffende honden.
Vrijdag 5 april 2002
Een regendag vandaag. Aki en Theo kwamen om 10.30 uur weer bij ons aan. We dronken koffie en besloten de terugweg te beginnen. We reden de hele dag langs verschillende landschappen, maar allemaal even prachtig. Eerst vrij vlak met sinaasappelbomen, daarna bergachtig met veel bloeiende brem. Bij Ourique een golvend landschap met veel paarse bloemen en wat olijfbomen. We zagen vlak bij elkaar op elektrapalen een stuk of tien ooievaarsnesten. Daarna bij Castro Verde korenvelden, waarin hier en daar een boom stond. Om te lunchen reden we Entradas binnen, een werkelijk beeldschoon dorp (kennelijk gerestaureerd) met lage witte huizen en prachtige bestrating (de stoepen waren van dezelfde rode keitjes als de straat). We stonden naast een parkje met een overdekte picknickplaats, waar we dankbaar gebruik van maakten. Er was ook een fontein, dus de watervoorraad kon ook aangevuld worden. We reden verder door een vriendelijk golvend landschap met verspreid staande bomen en heel veel bloemen. We tankten en deden boodschappen in Evora, wat een prachtige oude stad bleek te zijn met stadsmuren. Tussen Evora en Estremoz zagen we veel kurkeiken, hier en daar een kasteel en een oud klooster. Bij Estremoz waren enorme marmergroeven. Elvas bleek een schitterend aquaduct te hebben en een oud fort. Om 19.25 uur hielden we het voor gezien en parkeerden we in Quadajira (± 30 km vóór Merida). ’t Goot van de regen.
Zaterdag 6 april 2002
Vanmorgen om 8.15 uur vertrokken we uit Quadajira naar Merida. We bezochten eerst het Romeinse theater en het amfitheater. Werkelijk schitterend. Er is heel veel bewaard gebleven en wat gerestaureerd is, is op een heel eenvoudige manier gedaan. Daarna gingen we nog een keer naar het “Museo Nacional de Arte Romano”. We vonden het weer net zo mooi als vijf jaar geleden.
Toen we om 12.00 uur weer buiten kwamen, dronken we koffie (met gebak) en gingen daarna in Merida op schoenenjacht voor Theo. We kochten op de markt nog wat vlees en lunchten daarna (14.30 uur) in de camper. Om half vier vertrokken we uit Merida en begon het weer te regenen. Bij Aljucén lag er zelfs hagel/sneeuw langs de kant van de weg. We zagen een landschap met “stapelstenen” muurtjes met af en toe kastelen of burchten. Ik telde drie ooievaars, Aki had er wel vijftig gezien. Om 19.00 uur stopten we langs een weggetje naar Oliva de Plasencia, waar we nu luisteren naar het tikken van de regen.
Zondag 7 april 2002
Tien minuten nadat we uit Oliva vertrokken waren, had ik al 60 ooievaarsnesten geteld. Daarna ben ik met tellen gestopt. We reden vanmorgen door een prachtig landschap hoog boven de dorpen en keken op bloeiende bomen. Op de bergen lag nog veel sneeuw. Even hadden we zelfs een beetje sneeuw langs de kant van de weg. Voorbij Salamanca werd de omgeving heel vlak met veel groene gewassen. Rond Valladolid was er niet veel aan, een rommelig geheel. Pas in de buurt van Burgos werd het landschap weer wat vriendelijker. De kleuren van de huizen zijn hier niet wit, maar grauw/geel. Vlak vóór Burgos zagen we weer sneeuw op de bergtoppen. Om 18.00 uur waren we in Burgos en gingen we op zoek naar de kathedraal. We kwamen over de Plaza Mayor (niet heel groot) en door de Arco de Sante Marie. De kathedraal is erg mooi. Ze zijn al meer dan 10 jaar bezig hem te restaureren. Het resultaat is overweldigend. Van zwart en grijs wordt alles weer helder geel/wit.
Maandag 8 april 2002
Het was een beetje een onrustige nacht, doordat we langs een nogal drukke straat stonden. We vertrokken om 9.20 uur en reden over de N-102, door een groen golvend landschap, richting Logroño. Op de Puerto de la Pedraga (1130 m.) waren de bomen nog kaal. Tussen Najéra en Logroño zagen we de wijnranken van de Rioja. Bij een enorme Alcampa supermarkt in Logroño deden we boodschappen. We lunchten meteen op het parkeerterrein, tankten en reden om 14.15 uur weer verder door een prachtig berggebied met veel bloeiende brem en overal kleine wijngaarden.
Even voorbij Pamplona vonden we een leuke parkeerplaats waar we buiten wat dronken. Theo had gebak gekocht, omdat het onze laatste gezamenlijke theepauze was. Om 17.40 uur stopten we boven op de Pta Ibañeta (1057 m.) en parkeerden we de campers om de nacht door te brengen. We hebben een schitterend uitzicht. Het is wel fris zo hoog.
Dinsdag 9 april 2002
Niks mooi uitzicht vanmorgen. We zaten in een dikke mist. Om 9.00 uur namen Aki en Theo afscheid. Een half uur laten vertrokken wij ook. Na 20 minuten naar beneden slingeren, kwamen we door Val Carlos, een leuk bergdorpje. Geen mist meer, maar regen. Dat is de hele dag bijna zo gebleven. Af en toe was het even droog, maar de ruitenwissers moesten steeds weer aan. Tussen de middag aten we op een leuk plein onder de platanen (kaal nog) in Soumoulou. Tussen drie en vier namen we een stuk autoroute, maar daarna weer over de N- en D-wegen. Om even voor zessen parkeerden we op een groot leeg plein voor een school in Bram (in de buurt van Carcasonne). En ’t regent weer.
Woensdag 10 april 2002
Om 8.00 uur vanmorgen vertrokken we met droog, maar wel bewolkt weer uit Bram. We reden een hele lange tijd tussen de wijngaarden door. Ze beginnen al allemaal en groen pruikje te krijgen. Opeens zat er een buizerd zomaar midden op de weg. We dronken onze koffie op een plekje langs het Canal du Midi, waar we de boten bijna konden aanraken. Even voor elf uur parkeerden we bij Marseillan-plage en liepen we lekker een eindje langs het strand. Wat verderop zagen we flamingo’s scharrelen. Later in de middag, terwijl we door het mooie landschap van de Ardèche reden, begon het weer te regenen. Om half vijf waren we in Vals les Bains, waar we hartelijk verwelkomd werden door Willy en Paul.
Donderdag 11 april 2002
We zijn nog en dag in Vals gebleven (daar was op gerekend). We maakten een tochtje met de auto en aten in Antraigues. Weer terug in Vals lazen we wat, praatten wat en na het eten speelden we het leuke kaartspelletje “golf”.
Vrijdag 12 april 2002
We vertrokken, na een uitgebreid ontbijt, om 10.20 uur uit Vals les Bains met in de camper twee badkamerkastjes 2 lampen en een wastafel (voor Annemarie). We deden de nodige boodschappen en reden toen door tot de lunchpauze. We kwamen terecht in een leuk parkje aan de Rhône in Tain l’Hermitage. We namen een stuk autoroute om Lyon heen en staan nu op een grasveld met picknickbanken bij Reysousse aan de D-933a (14 km voor Tournous). We liepen het dorp even in. Dat was een openbaring. Een village-rue met enorme schuren in vakwerk langs de straat en daarachter binnenplaatsen met mooie huizen. Een mooie kerk, een groot gemeentehuis/school en een bord met en flink aantal wandelingen.
Zaterdag 13 april 2002
We vertrokken om 9.45 uur uit Reysousse met regen. Vanmorgen reden we steeds tussen de wijngaarden van de Bourgogne door. Vanmiddag was dat een heel ander landschap. We reden langs groene weilanden en heel veel bloeiende bomen. Zagen we gisteren veel blauwe regen en seringen, vandaag is het vooral geel wat we zien. Koolzaad en heel veel sleutelbloemen en paardebloemen en ook veel lila pinksterbloemen. Om 15.40 uur leverden we de fotorolletjes in bij de fotowinkel in St. Mihiel en ook Nico’s beschadigde fiets bij de fietsenmaker. Om 16.30 uur waren we weer thuis, waar ’t wel mooi weer is, maar behoorlijk fris.